ශ්‍රී ලංකාවේ පරිගණක සාක්ෂරතා අනුපාතය, එනම් පරිගණක කුසලතාවන්හි මූලික නිපුණතා ඇති සමස්ත ජනගහනයේ ප්‍රතිශතය 2024 පළමු කාර්තුවේදී 3.1%කින් 36.4% දක්වා සුළු වශයෙන් පහත වැටී ඇති බව ජනලේඛන හා සංඛ්‍යාලේඛන දෙපාර්තමේන්තුව පවසයි.

එම දෙපාර්තමේන්තුවේ 2024 මුල් මාස හය සඳහා වූ පරිගණක සාක්ෂරතා සංඛ්‍යාලේඛන ප්‍රකාශනය මගින් මේ බව පෙන්වා දී තිබේ.

මීට පෙර, ශ්‍රී ලංකාව 2022 සහ 2023 අතර සුළු ඉහළ යෑමක් අත්විඳිනු ලැබුවේ එම අනුපාතය ප්‍රතිශත ලක්ෂ්‍ය හතරකින් පමණ වැඩි වී 39.5% දක්වා ඉහළ යෑමෙනි.

ගෝලීය ඩිජිටල් බෙදීමට වඩා ඉදිරියෙන් සිටීමට මාධ්‍යයක් ලෙස මූලික පරිගණක සාක්ෂරතාව සහ ඩිජිටල් කුසලතා ගොඩනැගීම සඳහා ශ්‍රී ලංකාව ආයෝජනය කිරීම ඉතා වැදගත් බව දේශීය විශේෂඥයන් දිගු කලක් තිස්සේ හඳුනාගෙන තිබේ.

බෲකින්ස් ආයතනය විසින් විස්තර කරන ලද පරිදි, ගෝලීය ඩිජිටල් බෙදීම, අන්තර්ජාලයට හෝ ජංගම උපාංගවලට ප්‍රවේශය ඇති අය සහ නොමැති අය අතර පරතරයෙන් ඔබ්බට, ඩිජිටල් කුසලතා, ඩිජිටල් භාවිතය, යටිතල පහසුකම් ගුණාත්මකභාවය, අන්තර්ගතයට ප්‍රවේශය යන අංශවල අතිච්ඡාදනය වන බෙදීම් සංකේන්ද්‍රණය කරයි.

එය අධ්‍යාපනය, රැකියාව, සෞඛ්‍ය සේවා සහ දේශපාලන සහභාගීත්වය සඳහා කෙනෙකුගේ ප්‍රවේශය තීරණය කරයි.

මෙවර දත්ත යටතේ නාගරික, ග්‍රාමීය සහ වතු සංඛ්‍යාලේඛන සුළු වශයෙන් පහත වැටුණු අතර, නාගරික 4.1%කින්, ග්‍රාමීය 3%කින් සහ වතු 1.4%කින් පහත වැටී තිබිණි.

“නේවාසික අංශ අතර නාගරික අංශය ඉහළම පරිගණක සාක්ෂරතා අනුපාතය පෙන්නුම් කරන්නේ 48.2%ක් සමඟිනි. ග්‍රාමීය සහ වතු අංශ සඳහා පරිගණක සාක්ෂරතා අනුපාතය පිළිවෙලින් 34.9% සහ 16.3%කි,” යනුවෙන් එම ප්‍රකාශයේ සඳහන් විය.

“පළාත් අතරින් ඉහළම පරිගණක සාක්ෂරතා මට්ටම බස්නාහිර පළාතෙන් (45.8%) වාර්තා වේ. අඩුම පරිගණක සාක්ෂරතාව උතුරු මැද පළාතෙන් (25.5%) වාර්තා වේ.”

රැකියා නියුක්ත ජනගහනය අතර පරිගණක සාක්ෂරතාව සමස්තයක් ලෙස 70.6%ක් ලෙස වාර්තා වූ අතර, වෘත්තිකයන් ඉහළම සාක්ෂරතාව හිමිකරගෙන ඇත.

ශ්‍රී ලංකාවේ පරිගණක පිළිබඳ දැනුවත් රැකියා නියුක්ත ජනගහනය අතර පරිගණක සාක්ෂරතාව 2024 දී 70.6%ක් පමණ වේ.

“ජ්‍යෙෂ්ඨ නිලධාරීන් සහ කළමනාකරුවන් (89.1%), වෘත්තිකයන් (95.8%), කාර්මික ශිල්පීන් සහ ආශ්‍රිත වෘත්තිකයන් (93.5%), ලිපිකරුවන් සහ ලිපිකරු සහායක සේවකයන් (90.7%) වැනි තනතුරුවල පරිගණක සාක්ෂරතා අනුපාත ඉහළ මට්ටමක පවතී. එසේම, ප්‍රාථමික වෘත්තීන්හි නියැලී සිටින පුද්ගලයින් අතර පවා 37.8% ක් පරිගණක සාක්ෂරතාවයෙන් යුක්ත වේ.”

ඩිජිටල් සාක්ෂරතාව යනු ඩිජිටල් තාක්ෂණය, සන්නිවේදන මෙවලම් සහ ජාල භාවිත කර තොරතුරු වෙත ප්‍රවේශ වීමට, කළමනාකරණය කිරීමට, ඇගයීමට සහ නිර්මාණය කිරීමට ඇති හැකියාව ග්‍රහණය කර ගන්නා අනුපාතයයි.

ඩිජිටල් ලෝකයක විශ්වාසයෙන් සැරිසැරීමට සහ ඵලදායී ලෙස සහභාගී වීමට අවශ්‍ය කුසලතා, දැනුම සහ හැසිරීම් එයට ඇතුළත් වේ.

සන්නිවේදනය, තොරතුරු රැස් කිරීම සහ ගැටළු විසඳීම සඳහා විවිධ ඩිජිටල් උපාංග, මෘදුකාංග යෙදුම් සහ මාර්ගගත වේදිකා භාවිත කරන ආකාරය තේරුම් ගැනීම මෙයට ඇතුළත් වේ.

වයස අවුරුදු 5-69 අතර පුද්ගලයන් තිදෙනෙකුගෙන් දෙදෙනෙකු ශ්‍රී ලංකාවේ ඩිජිටල් සාක්ෂරතාවයෙන් පෙළෙන බවත්, එය 64.3%ක අනුපාතයක් බවත් වාර්තාවේ විස්තර කර ඇත.