ශ්‍රී ලාංකික සරණාගතයන් ස්වේච්ඡාවෙන් නැවත මෙරටට ගෙන්වා ගැනීම යළි ආරම්භ කිරීම සඳහා එක්සත් ජාතීන්ගේ සරණාගත ඒජන්සිය කොළඹ දූත මණ්ඩලය සමඟ සමීපව කටයුතු කරන බව ඉන්දියාවේ එක්සත් ජාතීන්ගේ සරණාගත ඒජන්සියේ ප්‍රධානී අරෙටි සියෙනි NDTV සමඟ විශේෂ සම්මුඛ සාකච්ඡාවකට එක්වෙමින් පැවසුවාය.

නැවත මෙරටට ගෙන්වා ගැනීමේ ක්‍රියාවලිය මීට පෙර අත්හිටුවා තිබිණි.

අත්අඩංගුවට ගැනීම් ‘කණස්සල්ලට කරුණක්’ ලෙස හැඳින්වූ සියෙනි, නැවත මෙරටට ගෙන්වා ගැනීම ඉක්මනින් නැවත ආරම්භ වනු ඇතැයි ආයතනය බලාපොරොත්තු වන බව පැවසුවාය.

පසුගිය වසරේ ශ්‍රී ලාංකික සරණාගතයන් 200ක් තම මව්බිමට ආපසු පැමිණි බවත්, මේ වසරේ තවත් 50ක් පමණ කැමැත්ත පළ කර ඇති බවත් ඇය සඳහන් කළාය.

පුරවැසිභාවය, නැවත මෙරටට ගෙන්වා ගැනීම හෝ නැවත පදිංචි කිරීම හරහා සරණාගතයන්ට කල් පවතින විසඳුම් ලබා ගැනීම සහතික කිරීම සඳහා එක්සත් ජාතීන්ගේ සරණාගත ඒජන්සිය ඉන්දීය බලධාරීන් සමඟ අඛණ්ඩව කටයුතු කරන බව ඇය පැවසුවාය.

ඉන්දියාව දැනට ශ්‍රී ලාංකික සරණාගතයන් 80,000කට වැඩි පිරිසකට සත්කාරකත්වය සපයන අතර ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් දශක ගණනාවක් තමිල්නාඩුවේ ජීවත් වෙති.

2002 සිට, ස්වේච්ඡා නැවත මෙරටට ගෙන්වා ගැනීමේ වැඩසටහන යටතේ සරණාගතයන් 18,643ක් ශ්‍රී ලංකාවට ආපසු පැමිණ ඇත.

කෙසේවෙතත්, ඉන්දියාවේ ජීවත් වන ඉන්දියානු භූමියේ උපත ලැබූ බොහෝ දෙනෙකු ඇතුළුව සරණාගතයන්ගේ පරම්පරා තුන සඳහා සරණාගත නීති සම්පාදනයක් නොමැතිකම ප්‍රධාන බාධාවක් ලෙස පවතී.

පුරවැසිභාවය නොමැතිව, ඔවුහු රාජ්‍ය පොලිසියේ කොටසක් විසින් නිරීක්ෂණය කරනු ලබන විශේෂ සරණාගත කඳවුරුවල දිගටම ජීවත් වෙති.

තරුණ පරම්පරාව උසස් අධ්‍යාපනය හැදෑරුවද, බොහෝ දෙනෙකුට අඩු වැටුප් සහිත හෝ පහත් රැකියාවලට යෑමට බල කෙරෙන්නේ සේවායෝජකයන් පුරවැසියන් නොවන අය බඳවා ගැනීමට මැලි වීම හේතුවෙනි.

අපේක්ෂා කරන සරණාගතයන්ට රජයේ විද්‍යාලවල වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට ප්‍රවේශය ද අහිමි වේ.

ඉන්දියාවේ ඉපදී හැදී වැඩුණු තරුණ පිරිස අතර බොහෝ දෙනෙක් දැන් ඉන්දියාව ඔවුන්ගේ එකම නිවහන ලෙස සලකන අතර, ශ්‍රී ලංකාවට නැවත පැමිණීමට කිසිදු කැමැත්තක් නොදක්වයි.

ආගමන හා විදේශික පනත ශ්‍රී ලාංකික සරණාගතයන්ට ඉන්දියාවේ රැඳී සිටීම හෝ ඇතුළුවීම සඳහා දඬුවම් නොකරන අතර පුරවැසි පනත තවමත් ඔවුන් නීති විරෝධී සංක්‍රමණිකයන් ලෙස වර්ගීකරණය කරයි.

පුරවැසි සංශෝධන පනත මගින් පාකිස්ථානය, ඇෆ්ගනිස්ථානය සහ බංග්ලාදේශය වැනි අසල්වැසි රටවලින් පැමිණෙන මුස්ලිම් නොවන සංක්‍රමණිකයන්ට ලබා දෙන වේගවත් පුරවැසිභාවය පිළිබඳ ප්‍රතිපාදන ශ්‍රී ලංකා සරණාගතයන්ට දීර්ඝ නොකෙරේ.

මෙම නීතිමය හිස්බව මධ්‍යයේ, තමිල්නාඩු රජය ශ්‍රී ලාංකික සරණාගතයන්ගේ ජීවනෝපාය සහ කුසලතා සංවර්ධන වැඩසටහන්වල සිට කාන්තා ස්වයං උපකාරක කණ්ඩායම් සඳහා මූල්‍ය ආධාර සහ තොරතුරු තාක්ෂණ අංශයේ අය ඇතුළුව උගත් සරණාගත කුසලතා සංචිතය පෝෂණය කිරීම සඳහා කර්මාන්ත සමඟ හවුල්කාරිත්වයන් දක්වා සමාජ-ආර්ථික තත්ත්වයන් වැඩිදියුණු කිරීමට මූලිකත්වය ගෙන ඇත.

පුරවැසිභාවය ප්‍රදානය කිරීම අවසානයේ ඉන්දියාවේ පරමාධිපත්‍යයක් බව සියෙනි පැවසූ නමුත්, නීති වෘත්තිකයන් සහ සිවිල් සමාජය සමඟ සහයෝගයෙන් තමිල්නාඩු රජය සුදුසුකම් ලත් සරණාගතයින්ට ඉන්දියානු පුරවැසිභාවය ලබා ගැනීමට උපකාර කිරීමට කටයුතු කරමින් සිටින බව සඳහන් කළේය.

ඇතුළත් කිරීම සඳහා මාර්ග පුළුල් කිරීම සඳහා එක්සත් ජාතීන්ගේ සරණාගත ඒජන්සිය, ප්‍රාන්ත සහ මධ්‍යම රජයන් දෙකටම තාක්ෂණික සහාය සහ ප්‍රතිපත්තිමය උපදෙස් ලබා දී ඇති බව ඇය තවදුරටත් පැවසුවාය.

“පුරවැසිභාවය යනු රටකට අයත් බවට සංයුක්ත නිරූපණයක් – ගෝලීය වශයෙන් ඉතා සුළු සරණාගතයන්ට ලබා ගත හැකි විසඳුමක්,” සියෙනි පැවසීය.

“එය ලබා ගත හැකි වූ විට, සරණාගතභාවය අවසන් වනවා. මිනිසුන්ට ඔවුන් ජීවත් වන සමාජයට සහ ආර්ථිකයට සම්පූර්ණයෙන්ම සහභාගී වීමට ඉඩ සලසනවා,” ඇය තවදුරටත් පැවසුවාය.

ශ්‍රී ලංකා සරණාගතයන්ට පුරවැසිභාවය ප්‍රදානය කිරීම සඳහා වන ඉල්ලීම් මධ්‍යයේ, තමිල්නාඩුවේ සහ මධ්‍යම රජයේ මුලපිරීම් ‘ලෝකයට වැදගත් ආදර්ශයක්’ ලෙස ඇය හැඳින්වූ අතර, සරණාගතයන් ස්වයංපෝෂිත සහ සමාජයේ ඵලදායී සාමාජිකයන් වීමට උපකාර කිරීම සඳහා සැළකිව යුතු ආයෝජන සිදු කර ඇති බව සඳහන් කළාය.