රට තුළ දියවැඩියා රෝගීන් සංඛ්‍යාව වැඩිවීම පිළිබඳ ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සංගමය අනතුරු ඇඟවීමක් කර තිබේ.

දැනට අවම වශයෙන් මෙරට මිලියන දෙකක් පමණ දියවැඩියාවෙන් පෙළෙන බවත්, සෑම වසරකම ඉන් 40,000කගේ පමණ නව තුවාල ඇති වන බවත් එම සංගමය හෙළි කරයි.

කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ වෛද්‍ය පීඨයේ ශල්‍ය වෛද්‍ය අංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය මහාචාර්ය රෙස්නි කාසිම් පැවසුවේ දියවැඩියා තුවාල බොහෝදෙනෙකු දැන සිටිනවාට වඩා භයානක අතර ඇතැම් අවස්ථාවල එම තත්ත්වය පිළිකාවට වඩා බරපතළ බවයි.

“මේ වන විට, ශ්‍රී ලංකාවේ දියවැඩියා රෝගීන් 100,000ක් පමණ තුවාලවලින් පෙළෙනවා, ඔවුන්ගෙන් බොහෝදෙනෙකුට එම තත්ත්වය කකුලක් කපාදැමිය යුතු මට්ටමට දක්වා වර්ධනය විය හැකියි. දියවැඩියා රෝගියෙකුගේ පාදයේ කුඩා තුවාලයක් පවා දරුණු සංකූලතා ඇති කළ හැකියි.” මහාචාර්ය කැසිම් පැවසීය.

දියවැඩියාව හේතුවෙන් කකුලක් කපා දැමූ පසු, ඉතිරි පාදය වසර තුනක් ඇතුළත අහිමි වීමට 30%ක අවස්ථාවක් සහ වසර පහක් ඇතුළත 66%ක අවස්ථාවක් ඇති බව ඔහු අනතුරු ඇඟවීය.

“දියවැඩියා තුවාල ඇතිවීමේ ප්‍රවණතාව 20%ක් පමණ වනවා. මෙයින් අදහස් කරන්නේ සෑම දියවැඩියා රෝගීන් සිය දෙනෙකුගෙන් විසි දෙනෙකුට එවැනි තුවාල ඇති විය හැකි බව. සියලුම කපා ඉවත් කිරීම්වලින් 85-90%ක් පමණ පාදයේ කුඩා තුවාලයකින් ආරම්භ වූ ඒවා. දුර්වල රුධිර සංසරණය, අධික සීනි මට්ටම නිසා ස්නායු හානි සහ කැල්සියම් තැන්පත් වීම මීට ප්‍රධාන හේතු, ”ඔහු පැහැදිලි කළේය.

මහාචාර්ය කැසිම් දියවැඩියා තුවාල සහ පිළිකා අතර කැපී පෙනෙන සංසන්දනයක් කළ අතර, රෝග දෙකම නිහඬව ඉදිරියට යන බවත්, කාලයත් සමඟ නරක අතට හැරෙන බවත්, අවසානයේ මාරාන්තික විය හැකි බවත් සඳහන් කළේය.

“අපි සියලු වර්ගවල පිළිකා දෙස බලන විට, රෝගීන්ගෙන් 30%ක් පමණ වසරක් ඇතුළත මියයනවා. නමුත් දියවැඩියාව හේතුවෙන් කකුලක් අහිමි වන අය අතර, වසර හතරකට පසු තවමත් ජීවතුන් අතර සිටින්නේ 35%ක් පමණයි, ඒ කියන්නේ ඒ කාලය තුළ තුනෙන් දෙකක් මිය යනවා. ඇත්ත වශයෙන්ම, ඩිම්බකෝෂ පිළිකා සහ පෙනහළු පිළිකා පමණයි නරක අනුපාත තිබෙන්නේ, අනෙකුත් සියලුම පිළිකා වඩා හොඳ ප්‍රතිඵල තිබෙන ඒවා.” ඔහු පැවසීය.

ආබාධිතභාවයට හෝ මරණයට හේතු විය හැකි සංකූලතා වැළැක්වීම සඳහා දියවැඩියා රෝගීන් අතර වැඩි දැනුවත්භාවයක්, මුල් රෝග විනිශ්චය සහ නිසි පාද රැකවරණයක් සඳහා හදිසි අවශ්‍යතාවක් ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සංගමය අවධාරණය කළේය.